Warunki
umowy faktoringowej proponowane przez banki
Przedmiotem transakcji faktoringu mogą być wierzytelności nieprzeterminowane,
bezsporne zarówno co do prawa jak i terminu zapłaty. Skupowane należności muszą
wynikać z umowy związanej z obrotem gospodarczym. Wierzytelności muszą być udokumentowane
umowami bądź fakturami określającymi termin i sposób dokonania zapłaty. Nie
mogą one podlegać jakimkolwiek ograniczeniom co do możliwości dokonania cesji.
Wraz z nabytą wierzytelnością na faktora przechodzą prawa takie jak:
- prawo pobierania odsetek za zwłokę
- prawne zabezpieczenia należności - zaletą faktoringu jest to, że zazwyczaj
faktor nie żąda od faktoranta zabezpieczenia majątkowego (ewentualnie przyjmuje
to ustanowione przez dłużnika na rzecz faktoranta). Bank przyjmuje zabezpieczenia
(najczęściej osobiste - weksel in blanco, poręczenie) od faktoranta w przypadku
faktoringu niepełnego. Jest to korzystne gdy sprzedawca wierzytelności zaciągnął
już kredyty, a jego majątek stanowi ich zabezpieczenie lub gdy faktorant nie
posiada majątku na zabezpieczenie zobowiązań.
Banki ustalają różne warunki zawierania umów faktoringu, istnieją jednak pewne
podobieństwa między nimi :
- minimalna kwota wierzytelności nabywanej przez bank jest określona umową
faktoringu
- termin płatności nabywanych należności nie jest z reguły krótszy niż 14
dni i dłuższy niż 120,180, a nawet 210 dni licząc od daty wystawienia faktury
lub innego dokumentu stwierdzającego wierzytelność. W przypadku faktoringu
pełnego (bez regresu) górna granica wynosi najczęściej 90 dni
- prowizja przygotowawcza stanowi pewien procent od przyznanego limitu
należności
- prowizja operacyjna za obsługę umowy faktoringu zależy od kwoty faktur
- banki godzą się przeważnie na finansowanie od 70% do 100% wartości faktur
- klienci znani bankowi, o dobrej reputacji, mogą liczyć na korzystniejsze
warunki umowy
- podmioty posiadające w banku rachunek mogą liczyć na szybszy transfer pieniędzy
za wykupione faktury
- bank może otwierać rachunek dla każdego faktoranta, gdzie z części (od
10 do 20%) skupionych faktur tworzy się fundusz gwarancyjny. Fundusz ten może
być oprocentowany i może stanowić prawne zabezpieczenie należności banku.
Wymagane mogą być też inne zabezpieczenia, np. weksle in blanco, poręczenia,
upoważnienia do dysponowania rachunkiem bankowym
- stopa dyskontowa może być ustalana na podstawie stopy redyskontowej NBP
i marży banku, lub np. na podstawie WIBORu i marży banku
- skup wierzytelności może być prowadzony w formie linii (odnawialnej bądź
nie) o skup wierzytelności, lub w formie doraźnej transakcji
- zawarcie umowy faktoringowej poprzedzone jest analizą wiarygodności i zdolności
płatniczej faktoranta i odbiorcy
|
